Er veturinn búinn?

..eða að minnsta kosti vetrarfríið. Ég lækkkaði á ofnunum hjá mér á miðvikudaginn og ákvað að nú væri að koma vor. Fyrir vikið er allt í einu geðveikur kraftur á sturtunni, í staðinn fyrir dropateljarann sem þar var. Í morgun þegar ég vaknaði á Selfossi var snjókoma.

Langt síðan ég hef átt svona troðna helgi, ætla ég að fara að sofa eftir nokkrar mínútur svo ég verði mönnum sigandi á morgun.

Afmælið mitt á föstudaginn var bara mjög skemmtilegt þrátt fyrir nokkur afföll á síðustu stundu. Það er leitt þegar fólk temur sér að hætta alltaf við á síðustu stundu. Ég á því slatta eftir að veigum fyrir afmælisveisluna að ári. Ég fékk geðveikt flotta lopapeysu og húfu í afmælisgjöf frá Guggu, mamma Munda prjónaði það allt saman svo mér þykir ennþá vænna um það fyrir vikið. Inga gaf mér geðveikt spennandi bók sem ég mun hella mér í innan skamms. Svo fékk ég geðveika pönnu frá mömmunni minni og pabbanum mínum og huge-blómvönd úr sveitinni. Alltaf gaman að fá pakka.

Allur laugardagurinn fór í námskeið fyrir utanlandsferðina í sumar. Margt fróðlegt sem kom fram og ég lærði fullt af nýjum og skemmtilegum leikjum. Lengd laugardagsins skemmdi þetta samt algerlega fyrir mér enda öll athygli búin um kaffi, en samt var setið til sjö. Ég er náttúrulega algerlega dottin úr þjálfun við að sitja svona lengi og hlusta - alveg þrjú ár síðan ég var síðast í skóla. Ég ímynda mér að þessi samtök standi á svipuðum grunni og skátarnir, nema náttúrulega miklu skemmtilegri og ekki eins hlaðin svona "lummó" hefðum eins og skátarnir. Eitt sinn skáti, aldrei skáti!!!

Á laugardagskvöldið eldaði mamman mín fyrir mig hrossakjöt...mmmmmmmm.. alveg búin að dreyma um það í nokkrar vikur. Þetta eru að verða fastir liðir þegar ég kem á Selfoss, mun hljóta nafnið Janus hross innan skamms. Ég lagðist svo í pottinn í rúmlega tvo tíma með mömmu og pabba, drakk freyðivín og horfði á stjörnurnar, það var náttúrulega alveg geðveikt. Svo upp úr potti og í næstu veislu því Halla var að útskrifast með pompi og prakt úr Háskólanum. Til hamingju Halla!! Nú er allur vinkvennahópurinn annaðhvort úrskrifaður eða í námi, eða bara bæði. Hjá Höllu var setið og hlegið fram eftir nóttu og svo langþráður softími.

Um hádegið var ég svo mætt aftur í bæinn á námskeið ooooogg svo sybbinn. Eftir námskeiðið fengum við Alla sem ennþá er hálflasin okkur góðan göngutúr í góða veðrinu. Þannig léttist lundin!!

Mig langar svo að ganga á fjöll að mig klæjar í tærnar....Halla, Halla please save me!!!!

Anyways...vil þakka fyrir allar sms-kveðjurnar og símtölin á 25.feb gott að eiga svona mikið af frábærum vinum og kunningjum :)

lovjúol

Snobb!!

Eitt af því skemmtilegasta sem ég fylgist með úr fjarlægð er snobbað fólk. Það er eitt það hallærislega sem ég veit. Fólk sem heldur einhverja hluta vegna að það sé merkilegra en við hin, þó við séum öll komin af sama slitna torfbæjarbóndanum.

Anyways ef fólk vill vera snobbað finnur það sér alltaf einhverjar ástæður til þess að vera það. Sumt fólk að það sé fínna en aðrir því það býr í Reykjavík og talar um þetta út á landi lið, svo þegar þetta sama fólk fer út úr bænum er hvergi neitt eins gott og í Reykjavík. Aðrir setja sig á háan hest vegna starfs síns, það fyndnasta er að í einhverri könnum sem ég las um eru það ekki forstjórarnir sem eru snobbaðir heldur liðið sem stendur honum næst með lafandi tungu. Sumt fólk er snobbað af því að það er snobbaðri fjölskyldu, aðrir vegna þess að það á snobbaða vini sem þeir eru að reyna í ganga í augun á. Aðrir eru snobbaðir vegna náms, t.d. halda sumir að lögfræðinám sem merkilegra en rafvirkjanám nú eða kennaranám. Fólk sem ryðst í VIP raðir á skemmtistöðum, fólk sem yfirhöfuð ryðst fram fyrir aðra er að drepast úr snobbi (eða frekju). Minnir mig á söguna um manninn sem sagði við afgreiðslukonuna "veistu ekki hver ég er" og afgreiðslukonan kallaði stundarhátt yfir hópinn. Mig vantar hjálp því maðurinn hérna fremst veit ekki hver hann er....hefði verið gaman að sjá þetta atriði.

Kannski er ég bara snobbuð sjálf, mér finnst metnaðarlaust fólk alveg sorglegt og finnst það hræðilegt þegar ungt fólk menntar sig ekki heldur fer bara beint á vinnumarkaðinn. Kannski er þetta ein útgáfa af menntasnobbi, eða kannski metnaðarsnobb?

Anyways...nú hefur það komið í ljós að það er ekki bara þessi meingallaða mannvera sem er snobbuð heldur eru dýrin það líka. Ég sá þátt á Animal planet í gær þar sem verið var að tala um snobbuð dýr. Í apahópi er alltaf einn "foringi" og kringum hann eru nokkrar sleikjur sem eiga bara samskipti við foringjann og/eða einhvern annan úr sleikjuhópnum. Aðila utan þess hóps eiga þeir engin samskipti við. Moskítóflugur eru núorðið kallaðar snobbaðar. Moskítóflugur stinga nefnilega ekki hvern sem er, þær vilja bara sætt blóð, sykur, nammi namm. Fátækt fólk sem ekki borðar fjölbreytta fæðu er til dæmis mjög sjaldan bitið af moskítóflugum. Ég laða sem sagt að mér eina tegund snobbhóps sem eru moskítóflugur - sælgætisgrís.

Svo er nýjasta, íslenska og nærtækasta dæmið þ.e. höfuðlúsin. Áður fyrr var það þannig að lúsin skaut upp kollinum á skítugum heimilum, hreppsómagarnir voru lúsugir og áttu enga von. Nú er það þannig að lúsin leitar í hrein heimili, hreinustu heimilin, hreinustu fötin og hreinustu hausana. Lúsin er snobbuð. Ekki nóg með það að lúsin vilji bara hreint hár, hún vill líka bara þykkt hár. Eitthvað sem gott er að fela sig í.

Ég þarf því ekki að hræðast lýs, með fíngerðasta hár í heimi (fyrir utan Mæju Óla).
Jamm, jamm...niðurstaðan: að vera snobbaður á Íslandi er eins og vera í megrun í veislu :) bara hallærislegt.

Ykkur til ánægju og yndisauka get ég svo sagt ykkur að tvíburinn á hálsinum ákvað að láta sig hverfa. Hefur sennilega verið of snobbaður til að fæðast í þennan heim. Það ætti því öllum að vera óhætt að koma í heimsókn á morgun!!! :) Ég á afmæli eftir ca. 10 tíma :)

Vetrarfrí

Jei ég er komin í vetrarfrí! Þarf samt að fara að vinna smá á morgun, er í árshátíðarnefnd og við ætlum að semja á morgun. Ég er bara alltaf að skrifa leikrit. Þannig að á morgun er kannski ekkert svo mikið vetrarfrí. Svo er að það föstudagurinn, þá ætla ég að sofa út. Svo er ég á námskeiði allan laugardag og sunnudag. Úfff, það eru mörg ár síðan ég hef verið að vinna um helgi. Ég verð því ábyggilega hálfgerður haugur á mánudagsmorgun eftir þetta vetrarfrí....anyways. Gleymdi að segja varúð vinna!

Ég dó næstum því áðan. Ég dó næstum því í spinning. Ég þurfti að taka stigann upp í áföngum. Núna bíð ég eftir að neglurnar á stóru tánum færist til og gufa blási út (ég er búin að horfa of mikið á Tomma og Jenna). Ég var næstum því búin að sníkja far heim því ég gat ekki hugsað mér að labba, en sá að mér á síðustu stundu. Svo er ég búin að vera að taka til og skúra fyrir gestina á morgun og gestina á föstudaginn. Þá verður allt að glansa eins og í Ajax auglýsingu.

Hver er þessi Lárus Ólafsson. Er þetta bara eitthvað djók?
Þekkið þið einhver Lárus Ólafsson?

Later...!

Fressaveiðar!!

Eins og stundum vill gerast þá gleymdi ég mjög mikilvægum hlut sem átti að gerast á mánudaginn. Það er ég gleymdi að gefa kisunni minni pilluna. Fyrir vikið þurfti ég að fara á fressaveiðar í nótt. Ég vaknaði um fimmleytið við þvílíka breimið, þetta hljómaði eins og spilltur krakki. Ég byrjaði á því að öskra út um gluggann...svona "hvissssss og farðu heim" en alltaf hélt þetta helv..breim áfram. Það endaði því með því að ég fór út í náttfötunum og klossum klukkan korter yfir fimm í morgun. Tók fullar hendur af grjóti til að grýta í þessi kvikindi. Það voru hvorki fleiri né færri en þrír fressar sem sátu um Sigguna mína. Þetta hefði verið hópnauðgun ef ég hefði ekki gripið í taumana. Sigga litla hefði ekki getað gengið í viku.

Svona var sem sagt þessi nótt. Ég hefði viljað sjá sjálfa mig í silkináttfötunum, á klossum, úfin, úldin með koddafar að hlaupa á eftir fressköttum með standpínu :)

Það versta/besta?

Sat í vinnunni til að verða sjö og kom út með heiladoða, tvíburabróðirinn á hálsinum er orðin 5 merkur og svei mér þá ef ekki er farið að móta fyrir nefi. Óhugnalegt! Alla vega, heiladoða sökum of mikillar inniveru er auðveldast að lækna með útiveru. Ég fór því í keppnisgallann og fór út að hlaupa. Leyfði meira að segja tvíburabróðurnum að koma með mér út.

Úti var þoka þannig að ég sá bara svona fimmtíu metra fram fyrir mig á íþróttavallarhringnum. Fyrstu 2 hringina var ég ein á vellinum og þar sem skyggnið var svona lítið hefði ég allt eins getað verið ein í Keflavík. Allt í einu sé ég móta fyrir manneskju fyrir framan mig, hún var í gönguskóm, í útivistarúlpu, með hvíta lopahúfu og labbaði hringinn í rólegheitum. Góða kvöldið sagði ég og hljóp áfram.

Fljótlega mæti ég annarri konu, sú var ólétt og labbaði svona kraftgöngu með hendurnar í trimmstöðu og strunsaði áfram. Góða kvöldið sagði ég og hljóp áfram.

Eftir tvo hringi tek ég fram úr gömlum hjónum. Karlinn gengur öðru megin á stígnum, konan hinum megin, karlinn gengur svona 2 metrum á undan, konan svona tveim metrum á eftir. Góða kvöldið sagði ég og hljóp áfram.

Næstu hringi tek ég fram úr þessu fólki. Enginn annar virðist vera í augnsýn. Allt í einu heyri ég mikið tramp á bakvið mig. Ég færi mig út á aðra hliðina á brautinni og bíð átekta. Nú ryðst fram úr mér eitt stykki fótboltalið, svona um það 20 strákar, á takkaskóm á malbikinu. Ái. Hvers vegna skyldu fótboltamenn girða sokkana ofan í buxurnar? Hvers vegna skyldu fótboltamenn fara út að hlaupa í mars í stuttbuxum. Anyways - mér fannst ég hreyfast hratt miðað hitt fólkið á vellinum en samt sem áður var þetta blessaða fótboltalið alltaf að taka að taka fram úr mér. Ég reiknaði það út að á meðan þeir hlypu 1000 metra, hlypi ég 750 metra, þannig að þeir komu fram úr á eins og hálfshringsfresti. Þá birtust þeir út úr þokunni, brunuðu framhjá mér og hurfu svo eftir tuttugu metra.

Hvað gerist? Jú, jú allt í einu fannst mér að ég hlypi ekki nógu hratt og fór að hlaupa hraðar, fyrir vikið varð ég miklu móðari og miklu þreyttari. Og þó ég yki hraðann voru þessir fótboltagaurar alltaf að bruna fram úr mér. Það var því aðeins á þrjóskunni sem ég náði settu marki, ég komst tíu hringi sem eru 5 km.....og meira að segja með tvíburabróðirinn á hálsinum :)

Ég spyr því: var þetta það versta eða besta sem gat komið fyrir. Ég viðurkenni að 20 bakhlutar á fótboltamönnum héldu athyglinni á réttum stöðum, að minnsta kosti þangað til þeir hurfu í þokuna. 20 fótboltamenn í geðveiku formi fóru samt illa með egó-ið sem búið var að telja upp í mér :) Hvort var þetta það besta eða versta?

Fróðleikur: Fyrsta lagið sem sungið var á tunglinu er: Happy birthday!!!

Bloggið!!

Mér finnst mjög gaman að flakka um netið og lesa bloggsíður hjá þeim sem ég kannast við. Sumar síður skoða ég daglega, sumar svona þrisvar í viku, sumar einu sinni og stundum lendir maður inn á hrútleiðinlegum bloggsíðum sem maður passar sig á að lesa aldrei aftur. Hver síða er náttúrulega lituð af þeim einstaklingi sem hana skrifar og hverjum náttúrulega frjálst að skrifa það sem hann vill og það besta...mér er í sjálfsvald sett hvort ég les þessar síður.

Flestir bloggarar sem ég les eru að skrifa um daginn og veginn, hvað þeir voru að gera um helgina eða í dag, stundum blandast einhverjar djúpar pælingar inn í, einstaka prófum er smellt á síðuna, stundum þarf fólk að ræða um vinnuna, stundum bullar það og stundum setur það orð annarra á síðuna t.d. dægurlagatextar, bútar úr blaðagreinum eða heilræði. Þetta eru blogginn sem mér finnst skemmtilegust. Það er náttúrulega hrútleiðinlegt að lesa blogg þar næstum sami texti er settur fram aftur og aftur. Mér finnst til dæmis mjög leiðinlegt að lesa blogg hjá fólki sem skrifar bara um vinnuna. Smá saman hættir maður að gera sér grein fyrir manneskjunni og eftir verður bara upptalning á vinnunni. Vinnan er þeirra líf og lífið er vinnan.

Það mun því jafnvel hryggja ykkur að nú ætla ég að skrifa um vinnuna - í annað skipti í síðustu sjö færslum :) Ég segi því bara eins og Soffía:

(varúð vinna)
Í dag sýndu börnin mín leikritið sem ég er búin að liggja yfir mörg kvöld síðustu vikur, síðast í gærkvöldi sat ég og málaði skókassa svo úr yrði vídeomyndavél :) Alla vega leikritið var sýnd í morgun og ég er bara þokkalega mikið montinn með árangurinn. Það hlýtur að teljast afrek að fá 23 börn til að standa uppi á sviði fyrir framan fullt af öðrum börnum og fullorðnum, syngjandi, dansandi, brosandi og standa sig eins og hetjur. Fólkið í salnum skellihló og hafði greinlega húmor fyrir svona sjö ára. Eða hafði kannski húmor fyrir húmornum mínum. Ég er alla vega ekki viss um að ég hefði þorað að standa svona ein uppi á sviði og leika þegar ég var sjö ára. (varúð barnalandstexti): Mér leið svona eins og stoltu foreldri (eða kennara). Það fyndnasta var að þegar þetta var allt yfirstaðið sagði eitt barnið "þetta var gaman, hvenær leikum við aftur". Úfff það verður nokkur stund áður en ég legg í svona vinnu aftur.
(vinnutexta lýkur).

Ákvað í dag að halda smá afmælisveislu á föstudaginn, þó ég eigi að vera mætt á námskeið snemma á laugardagsmorguninn. Það er ekki oft sem maður á afmæli á föstudegi. Ef ykkur langar í afmæli megið þið bjóða sjálfum ykkur :) Vinsamlegast komið ekki með pakka :)

Hinn hausinn minn stækkar og mér farið að líða eins og fílamanninum.
Góðar stundir.

Ég gleymdi...

..að segja ykkur að ég er búin að hlaða um myndum sem ég tók í Hlíð. Ég gerði reyndar smá mistök þar sem Gugga heitir Inga og Inga heitir Gugga...þið lítið bara fram hjá því :) Mér fannst ég taka svo margar myndir, þær hafa sennilegast bara orðið eftir í Hlíð, í bíóinu hjá músinni.

Hlíðarhelgin!!

Aftur var skundað í Hlíð, síðast var þangað farið 24.-25.október 2003 og því alveg komin tími á nýjan hitting. Helgin var mjög skemmtilegt þar sem mikið var brallað og prófað, hlegið, spáð, sungið, hnútað, hlegið, dansað, étið og sofið. Þetta var góð upptalning á lýsingarorðum. Frekar að fara að skrifa hér ferðasögu í heilu lagi ætla ég bara að telja upp það sem mér fannst skemmtilegast og eftirminnilegast.

Farangurinn í bílnum mínum þegar við komum upp í Hlíð, skil ekki hvaðan allt þetta dót kom og svo hvert það fór. Þegar músin bankaði upp á. Það var í alvörunni bankað og fyrir utan stóð mús :) Koddahjalið fyrir svefninn bæði kvöldin. Twisterið sló alveg í gegn, ekki von á góðu þegar margir stórir skrokkar koma saman. Það spil var svo miklu auðveldara þegar maður var yngri. Spárnar allar! Hvort sem spáð var í tarot (ég sem ætlaði ekki að gera það aftur) eða bolla var mjög gaman að þeim umræðum sem sköpuðustu í kringum það. Mörg leyndarmál, bæði gömul og ný komu upp á yfirborðið og rædd :) Gaman að því enda bara til gamans gert. Trúnóið við Guggu! Singstar sló í gegn. Veðrið sló í gegn. Helgin sló í gegn. Við slógum allar í gegn.

Eina vandamálið var hve fljót helgin var að líða, ég hefði alveg verið til í að vera að minnsta kosti einn dag enn ef ekki tvo. Ég fór svo til læknis á leiðinni til Keflavíkur. Komst af því að kýlið sem er að vaxa út úr hálsinum er ekki nýr haus eins og Guðni mágur hélt fram, og ekki var það hettusótt eins og hjúkkan giskaði á. Nei! Þetta eru bara flensueinkenni, sem sagt ofurbólginn eitill sem á sennilegast eftir að fara í sitt rétta form á næstu dögum. Ef ekki þá getur þetta verið eitthvað sem heitir einkyrningssótt. Eða eins og læknirinn sagði.."það er veirusýking í eitlum sem svona ungt og myndarlegt fólk fær, hún smitast með kossum" Jei! ég er ung og myndarleg (þetta var algjör dúllulæknir). En þar sem engir heitir kossar hafa verið á þessari ungu og myndarlegu manneskju síðan 1.des er einkyrningssóttar-skýringin frekar vafasöm. Ég verð því bara að ganga í rúllukraga þangað til þessi "wannabe haus" hverfur :)

Góðar stundir.

Loksins hljóð!!

Klukkan að ganga sex og loksins, loksins er orðið hljótt á ganginum. Ég er svo pirruð á þessu að ég er að hugsa um að krefjast bóta. Það er ekki sanngjarnt meðan sumir kennarar heyra ekki í sjálfum sér fyrir hávaða hvern einasta dag geti aðrir setið í rólegheitum og hlustað á tónlist. Það er ábyggilega hægt að finna ákvæði um þetta í þessum meingölluðu kjarasamningum. Það hlýtur að ganga það sama yfir alla.

Það styttist í sumarbústaðahelgina miklu. Ég ætla að rjúka af stað strax eftir vinnu á morgun (slepp við hávaðann þann daginn), kippti Guggunni og Öllunni með mér í Kópavoginum og bruna svo á Selfoss og þaðan upp í sveit. Þetta verður stelpupartý stemming :)

Ég vaknaði við kisu í morgun. Stundum virkar hún svona eins og vekjaraklukka sem fer á stjá upp úr hálf átta. Hún er búin að finna upp nýja íþrótt sem hlýtur nafnið rimlagardýnu-tog-bolti. Markmið íþróttarinnar er að framleiða eins mikinn hávaða og hægt er með því að troða fæti í gardýnuna og láta hana smella til baka. Eftir nokkurn tíma gafst ég upp á að reyna að sofa og fór fram á klósett og burstaði tennurnar, kveikti ljós og fór að gramsa eftir fötum. Fyrir tilviljun eða heppni leit ég á klukkuna og....já! Það fór ekkert á milli mála að kisa hafði vaknað snemma þennan morguninn því klukkan var 01:55. Ég var sem sagt nýsofnuð og þótti ekki leiðinlegt að hoppa aftur í rúmið, með extra burstaðar tennur. Mun loka að mér næstu nótt.

Held ég sé að fara í pitsupartý á eftir :) Er ekki mega-vika?

Fjöl-greind

..gera eins og nornin. Ég ku vera einstaklega heppilegur sportisti :)

Your Dominant Intelligence is Bodily-Kinesthetic Intelligence

You are naturally athletic and coordinated, good at making your mind and body work together. Sports are fun and easy for you, especially those requiring good hand - eye coordination. There's also a good chance you're a great dancer, or good at expressing yourself through body language. You learn best by doing, and you feel like you've always got to be moving (even if it's just your hands). You would make a good athlete, physical education teaches, dancer, actor, firefighter, or artisan.

What Kind of Intelligence Do You Have?

Enn ein síðan!!

Hvort sem þið trúið því eður ei, þá er ég búin að búa mér til enn eina bloggsíðu. Ég held að ég fari bráðum að breytast í eitthvað svona gamaldagstölvunörd - sem held úti þremur bloggsíðum!!!

Þessi nýjasta er reyndar bara fyrir ferðina í sumar, þar sem ég, börnin og foreldrar söfnum saman skemmtilegum hlutum. Maður getur rétt ímyndað sér breytinguna sem hefur orðið á starfi cisv á síðustu ca. 10 árum. Þá var fólk að hafa samskipti með bréfaskriftum og svo einstaka símtölum. Núna skýtur maður út upplýsingum og er búin að fá comment á þær nokkrum tímum seinna. Alveg magnað. Í sumar þegar ég kemst í tölvu get ég svo skrifað foreldrum um verkefni dagsins...og volla beint frá USA til Íslands og allir glaðir.

Ég fór til Gurrýar og Jóhanns áðan og horfði með þeim á eina gamla góða klassíska vitleysu, lögguskólann númer 2. Alveg tuttugu ár síðan ég sá hana síðast. Mig langar í svona klakavélaísskáp - þá fyrst væri auðvelt að þamba vatn og bryðja klaka þess á milli.

Í fréttablaðinu í dag er sagt frá kennara sem dæmd var í fangelsi fyrir að sænga hjá nemanda sínum. Konan er þrjátíu og fjögra ára og á fjögur börn þar af tvö með þessum nemanda. Eftir sjö ára aðskilnað þ.e. hún er búin að vera í fangelsi í sjö ár fær þetta kærustupar nú loksins að vera saman. Þá kemur að creepy hlutanum, nemandinn sem er strákur var aðeins 12 ára þegar hún var dæmd í fangelsi. 12 ára, 12 ára - hann er ekki einu sinni fermdur, er yfirleitt komið hvolpavit í 12 ára gamla stráka?

Mig bráðvantar einhvern sem talar norsku....ég ætla að orða þetta öðruvísi.
Ef ÞÚ talar/lest norsku eða þekkir einhvern sem það gerir þá please, please, please, please aðstoðaðu mig. Það er alveg undarlegt að háskólarnir í Noregi skuli ekki bjóða upp á enskt-version af síðunum sínum. Ég er alveg gersamlega lost. Vona að viðbrögðin láti ekki á sér standa. Tala ekki báðar Höllurnar norsku?

Búið!

Þá leið þessi dagur og nú langar mig að gera eitthvað skemmtilegt. Dagurinn gekk svo bara ljómandi vel enda kannski ekki von á öðru.

Ég hef sett persónulegt í gubbupest. Fyrir hálfum mánuði gubbaði ég kjúkling, í gærkvöldi og nótt gubbaði ég ullarsokkunum mínum, ég get svarið það! Gubbupest er mesta ógeð sem ég veit, mætti ég þá frekar biðja um kvef og hálsbólgu...bjakk.

Nú ætti ég að vera búin að taka nóg af uppköstum fyrir þetta árið :)

Baráttan!!

Ég er búin að berjast eins og Gladiator alla helgina og ég held hreinlega að ég sé búin að reka þennan flensudraug í burtu. Er reyndar alveg geðveikt illt hálsinum en annars bara nokkuð brött. Held að inniveran hafi gert útslagið.

Um helgina samdi ég eitt stykki leikrit með hvorki fleiri né færri en 23 persónum, það er læknir, gella, kokkur, skúringarkona og meira að segja bæjarstjóri. Eftir að hafa leita ráða hjá fólki með reynslu sá ég að best væri bara að sjá um þetta sjálf. Ég hristi því eitt stykki leikrit um Vinabæ fram úr erminni þar sem allir í bekknum hafa hlutverk. Segi kannski ekki að þetta hafi verið það auðveldasta sem ég hef gert, þegar ég nálgaðist persónur númer 20 var hugmyndaflugið orðið af mjög skornum skammti. En hófst að lokum og ég hlakka til að sjá hvernig þetta gengur. Einhver á pottþétt eftir að fara í fýlu.

Í dag fór ég svo í þorrablót hjá hinum helmingum af fjölskyldunni. Í þetta sinn mættu meira að segja öll systkinin. Það hefði ömmu dúllu þótt gaman að sjá. Þetta var bara hin mesta skemmtun og þessi ættleggur ekki síðri en hinn. Nokkrir gítarar voru með í för og Gamli fordinn sló alveg í gegn eins og fyrri daginn. Meiri frjósemin í þessu liði, í dag voru hvorki fleiri né færri en fjórar óléttar konur, maður sat nú bara með krosslagða fætur - annars staðar er svo ein ólétt enn. Þetta þýðir að á sama tíma að ári verður búið að fjölga um að minnsta kosti fimm - nema einhverjir geri dodo á næstu mánuðum. Kannski það verði bara til idol-barn!!!

Ég liðaðist síðan í rauðum ormi á 30 til Reykjavíkur um kvöldmatarleytið og á móti kom hvítur ormur. Alveg stanslaus umferð alla leiðina í bæinn og færðin bauð svo sem ekki upp á neinn rallýakstur. Kisa pissaði enn og aftur í búrið, ég held hún haldi að ef hún pissi alltaf í búrið þá hætti ég að láta hana í það. En nei! í búrið skal kötturinn þó það ilmi eins og rassinn á henni sjálfri. Ég mun ekki gefast upp!

Svo er nú það. Ég keypti mér hamborgara og franskar áðan, eina sukkið næstu fimm vikur því nýtt námskeið byrjar á morgun og nú ætlar Janus jóli að verða númer eitt þótt hún verði að naga utan af beinunum....!

Hangikjötslæri, pilla rækjur og súr hvalur. Over og út!

Hugleiðing!

Ég er búin að heyja drengilega baráttu í dag. En nú er það orðið ljóst. Ég er búin að krækja mér í flensuna. Vaknaði í morgun með geðveikan hausverk og sárindi í hálsinum. Núna er hálsinn alveg stífur þ.e. allir eitlar sem liggja utan á hálsinum eru grjótharðir það er eins og ég sé með ýktan hálsríg. Ég barðist samt á móti þessu í allan dag því í kvöld var óvissuganga í skólanum með svona amazing race ívafi. Ég vildi alls ekki missa af þeirri skemmtun og dreif mig því af stað. Þurfti samt að fara snemma heim og núna fer þetta ekkert á milli mála. Lykilorðið er því - leggstu í rúmið - með bullandi hita en samt skjálfandi af kulda. Þarf að koma mér austur á morgun og í þorrablót á sunnudaginn. Andskotinn....ég var búin að semja um að sleppa við þessa flensurasíu. Þessi vinnudagur var því soldið erfiður og alveg ógurlega lengi að líða. Framundan er foreldradagur sem alltaf setur vissa pressu á mann. Samt gekk síðasti foreldradagur mjög vel og því ekkert til að kvíða fyrir. Samt veldur þessi dagur alltaf magapínu - á eftir kemur svo ótrúlegur léttir sem "fátt" getur skemmt.

Í dag var 11. febrúar, 8 mánuðir síðan ég hitti Sigga.

Fann þessa lesningu á góðum stað: Hvernig hægt er að sleppa erfiðum tilfinningum. Oft á dag verðum við fyrir tilfinningalegum upplifunum. Margar tilfinningar eru þægilegar og notalegar, jafnvel fyrirferðalitlar. En aðrar sárar, erfiðar, þrúgandi og jafnvel þaulsetnar. Engin tilfinning er ónauðsynleg og mikilvægt er að afneita aldrei tilfinningum. En þegar slæmar tilfinningar setjast að valda þær truflun á lífinu, depurð, minna þreki, úrræðaleysi, áhugaskorti og jafnvel stjórnleysi. Ekkert af þessu er nauðsynlegt. Skoðum lítið dæmi um ást. Hvað gerist þegar ástin er fótum troðin? Tilfinningaleg upplifun á sér stað og neikvæðar hugsanir magna upp tilfinninguna sem leiða til breytinga á líkamsstarfsseminni. Það er svo merkilegt að í raun er þetta allt á þínu valdi. Hvort þú magnar tilfinninguna upp eða minnkar hana. Góð leið til höndla tilfinningu eins og ástar-sorg er að setja alla einbeitningua í hana og upplifa tilfinninguna eins og hún er. Spurðu þig í huganum, hvaða gagn er að því fyrir mig að halda í þessa tilfinningu og hvað myndi gerast ef ég sleppti tilfinningunni. Spurðu þig í huganum, langar mig að halda í þessa tilfinningu eða sleppa henni. Getur það verið að það sé gott að halda í hana? Varla. Gefðu henni leyfi til að verða minni, minni og minni. Slepptu henni alveg að lokum. Núna. Þannig er hægt að sleppa öllum tilfinningum í gegn í stað þess að halda í þær og jafnvel láta þær setjast að, mundu að þetta er alfarið í þínum höndum. Gefðu þér leyfi til að sleppa. Þú átt betra skilið.

Já, það væri frábært ef þetta væri svona einfalt. Ég ætti kannski að biðja Sigga um að halda námskeið í þessu þ.e. hvernig hægt er að ýta á off án þess að taka það nærri sér. Spurning hvort einhverjir þarna úti séu svona tilfinningakaldar og falskar verur og myndu taka slíkt námskeið fegins hendi.
Asni, asni, asni...sumir eru bara asnar. Einhvers staður eru líka til kvennmenn sem leika sér að tilfinningum karlmanna. Ef þið þekkið einhverja látið mig vita.

Það er ábyggilega flensan sem setur allar mínar tilfinnigar í rembihnút á þessum tímapunkti. Hvað er til ráða?

Góðar stundir.

Sumt er bara svo fyndið.

Íslendingar eru að keyra og svo sjá þeir bíl úti í kanti og sjá að þetta eru útlendingar. Íslendingarnir fara út úr bílnum og segja "Do you need help?" útlendingarnir svara " no no this is ok" íslendingarnir gefa sig ekki og segja yes yes we are gonna help you. Útlendingarnir: no no this is ok. Íslendingarnir: yes we are gonna help you (þeir fara aftur inn í bíl og koma aftur út ur honum með reipi). Útlendingarnir: what are you gonna do?
Íslendingarnir: first we are gonna reip you and then we are gonna ýt you
Íslendingarnir alltaf jafn sleipir í útlenskunni :)

Svekkelsið!!

..Það er náttúrulega alveg hræðilegt að fara svona með mann. Í gær var ég svo sátt við sjálfa mig og minn niðurskurð. Í dag er ég ógeðslega svekkt. Ég varð í öðru sæti í brennslunni, 0.1% á eftir þeim sem var fyrstur.....arrggggg. Ef ég hefði sem sagt verið 0.2% duglegri hefði ég fengið frítt á næsta námskeið - 8000 króna sparnaður. Nú er ég náttúrulega baaaara svekkt og sit bara og raða í mig gulrótum og rófum. Þetta var ábyggilega út af þessum focking KFC eða af Chicken fingers dótinu....skamm skamm.

..Það er búið að vera eitt svona "hirðfífl" á þessu námskeiðinu með okkur. Hann mætir alltaf síðastur, fer tvisvar í hverjum tíma að fylla á vatnsbrúsann og fer svo áður en tíminn klárast. Það er mikið búið að gera grín að honum greyinu. Stundum þannig að keyrði um þverbak - einu sinni skammaðist ég meira að segja og sagði: þið eigið ekki að tala svona, hann er örugglega með hiksta einhvers staðar núna. Alla vega, í gær öskudag, þegar ég var í regnbogafötunum kemur ekki bara gaurinn að ná í barnið sitt í skólann...sem NOTA BENE er í bekknum hjá mér. Gúbb!

..Eftir nokkra eftirgrennslan kom það í ljós að ég er ekki búin að missa af nema einum ER þætti. Handbolti, tónlistarverðlaun og nú Gettu betur eru búin að yfirtaka eina sjónvarpsefnið sem mér finnst skemmtilegt. En mikið rosalega líður mér nú samt vel þegar ég veit það að ég hef ekki misst af neinu. Takk Sibba að benda mér á þetta og sagan er ekki um þig hún er um hann.....nei! Sumt skrifa ég ekki hér...en samt bara fyndið :)

..Ég var að baka brauð, prófa enn eina nýja og spennandi uppskrift. Þetta brauð er með kartöflum og graslauk. Hljómar spennandi. Það verður samt erfitt að slá út epla og rúsínubrauðinu góða - það sló alveg í gegn. Ég bjó til svona efnafræðisprengju hérna inni. Ég nefnilega lenti í því um daginn að gulrótarbrauðið mitt bara dó - gerið vann ekki sitt hlutverk og það hefði verið hægt að nota brauðið sem lurk í fornöld. Nú ætlaði ég sko ekki að láta það koma fyrir, þess vegna setti ég pínulítið meira ger en uppskriftin sagði...ekki mikið meira en samt meira. Svo breiddi ég viskustykki yfir brauðið, geymdi það á heitum stað og fór í leikfimi. Kom heim klukkutíma síðar og þá var brauðið út um allt, skálin lá á hliðinni og viskastykkið svona 20 cm. þar frá með smádeigklessum á. Brauðið var svo búið að dreifa sér um borðið eins og síróp :) Hefði verið gaman að sjá þessa sprengingu.

..Ég fór í Bónus í dag að kaupa mjólk og special K - ábyggilega í fyrsta sinn sem ég hef hent morgunkornspakka sem var tómur. Jei fyrir því. Alla vega gaurinn með versta starf í heimi var að vinna í Bónus. Ég er oft að spá í tilgangi veru hans þarna. Hann labbar um alla búð með lítið tæki sem hann ýtir að öllum strikamerkjum í búðinni. Þegar tækið nemur merkið gefur það frá sér svona bíb hljóð. Ég fer nú ekki oft í Bónus en gaurinn er alltaf að gera þetta sama. Hann hlýtur að tala á morsemáli - eitt bíb fyrir já og tvö bíb fyrir nei. Minnir mig þegar ég og Gugga spiluðum yfir okkur í Bomb sweeper í skólaferðalaginu í sjötta bekk. Við gátum hvorugar sofið fyrir hljóðunum í tölvuspilinu sem þó var off lengst niður í tösku.....!

..Meira um Bónus, annað sem ég skil ekki!! og nú fer ég í tuðgallann. Af hverju í ósköpunum sumar mæður tala við börnin sín í þriðju persónu. Á mamma að kaupa svona, á mamma að hjálpa þér, á mamma, á mamma, á mamma? Það er eins og þær hætti að vera ég þegar þær verða mæður. Svo vita börnin ekki hvernig þau eiga að titla þessa konu öðruvísi en mamma í stað fornafna eins og ég og þú. Restina af þessari færslu ætlar Janus því að tala eins og sumar mömmur.

..Þar sem Janus komst tiltölulega snemma í tölvuna var Janus að hlaða inn nokkrum myndum, annars vegar úr frænkupartýinu og hins vegar frá öskudeginum. Janus er nefnilega duglegur á fimmtudögum.

Janus segir því góðar stundir.

Dagur ösku!

Skítlegt veður á svona skemmtilegum degi. Ég fékk ótal afmæliskveðjur í dag þó ég eigi ekki afmæli strax. Afmælisdaginn bar nefnilega upp á öskudag í fyrra og því kannski eðlilegt að litlir kollar ruglist. Ég er svo heppin að eiga afmæli í vetrarfríinu í skólanum svo ég slepp við allt svona afmælisrugl núna :)

Ég fór í lokamælingu í kvöld, bara þokkalega sátt við árangurinn. Er búin að skera af mér 3% af aukafarangri. Samt hvergi nærri hætt, ætla að fjarlæga að minnsta kosti 3% í viðbót. Jamm! Það besta er að ég hef aldrei á allri ævinni minni borðað eins mikið og undanfarnar vikur. Þurfti reyndar að breyta mataræðinu mikið eftir "næstum magasár" í desember, get meira að segja með stolti sagt að ég sé farin að borða morgunmat :) Jei fyrir því líka. Það er frábært þegar vel gengur. 3% er nú bara slatti, ég hefði ekkert á móti að fá bara 3% af víkingalottó vinningnum!! Maður biður nú ekki um mikið.

Ég fékk hláturskrampa áðan! Greinilegt að einhverjum er farið að leiðast...innið mig eftir þessum brandara næst þegar ég hitti ykkur, því ég læt nú ekki hvað sem er flakka hér....þó næstum allt! En nei....ekki þennan....en bara fyndið!

Ég vaknaði annars eldsnemma í morgun til að klæða mig upp fyrir daginn. Eftir mikla leit í gærkvöldi komst ég af því að Batman er týndur og ég varð því að dubba mig upp á einhvern annan hátt. Ég fór því bara í alls konar föt, sem áttu það sameiginlegt að vera litrík og hallærisleg. Setti tvö tíkó í hárið og leit út eins og lukkutröll. Mun setja myndir í albúmið næst þegar ég finn tíma fyrir miðnætti. Krakkarnir spurðu mig hvað ég væri og ég sagðist bara vera ég. Eftir nokkurn tíma kemur svo ein prinsessan mín og sagðist alveg vita hvað ég væri...."þú ert regnbogi, því þú ert með alla liti" Flott útskýring og seinni part dagsins var ég því bara regnbogi. Ekki man ég eftir að öskudagur hafi verið svona skemmtilegur þegar maður var yngri.

Það er alveg magnað hvað dagarnir eru stuttir þessa dagana. Allt blessað með það, því þegar maður hefur nóg að gera er maður ekki að hugsa um það sem skiptir ekki máli og velta sér í ruglinu. Ég trúi ekki ennþá að ég hafi misst af fimmta ER þættinum í röð :(

Gjafirnar!

Þegar maður kennir svona litlum börnum er maður alltaf að fá skemmtilegar gjafir frá nemendunum. Oft eru þetta lítil listaverk, sem búið er að setja límband á, jafnvel hefta saman og stundum fylgir meira að segja fallegur límmiði. Svo koma skemmtilegar athugasemdir eins og "ðu er pesti kenari í hemi"!! Mér þykir afskaplega vænt um þetta og hef safnað því eftirminnilegasta í möppu frá því ég byrjaði að kenna.

Svo kemur það stundum fyrir að börnin teikna handa manni mynd og er það helsta ástæða skrifa minna í dag. Stundum fær maður myndir sem líta út eins og slys en með því að spjalla við börnin fær maður útskýringu á listaverkunum og þá eru þetta engin slys lengur. Hringur getur táknað flugvél og kross manneskju....Í þeirra huga (og mínum) eru þetta allt fullkomin listaverk sem ættu betur heima á listasöfnum en mörg klessuverk sem hampað er þar í dag. Anyways...vegna mikilla veikinda undanfarið hafa mörg barnanna þurft að vera inni í frímínútum. Í gær teiknuðu þau fimm sem voru inni mynd handa kennaranum sínum. Fjórar þeirrar voru keimlíkar, allar af einhverri gulri teiknimyndafígúru - mig minnir að hann heiti Snúður eitthvað. Á greinilega upp á pallborðið hjá börnunum núna. Fimmta myndin var svo með sól í einu horninu, skýjum og bláum himni. Svo var á því stórt og flott fjall, ljósbrúnt að neðan og dökkbrúnt að ofan - eða það hélt ég alla vega. Þegar ég fæ myndina í hendurnar segi ég við barnið "rosalega er þetta flott landslag". Barnið varð hálfhissa en sagði ekkert, ég spurði því "er þetta eitthvað sérstakt fjall?" Um leið og ég sleppti orðinu sá ég að ég var eitthvað að misskilja myndina því barnið setti upp hneysklunarsvip, galopnaði augun og sagði síðan með pirrandi röddu.....!

"Þetta er ekkert fjall, þetta er rjómabolla!!!"

Já! það er best í heimi að vera kennari :)

Vikan og helgin!!

...já gott að þessari er lokið. Í þessa viku fóru um það bil 1 og hálfur tankur af bensíni og því ekki í takt við það nísku-yfirlýsingar sem gefnar voru. Bensín er samt svona eitthvað sem ekki er hægt að spara þegar þarf að vera á ferðinni á annað borð. Sunnudag, þriðjudag, fimmtudag, laugardag og sunnudag renndi ég yfir þetta lífshættulega tæki sem heitir Reykjanesbraut. Alveg óvænt datt föstudagurinn út því ökutækið hennar Höllu lagði ekki á Esjuna. Eins og minns var búin að hlakka til. Ég fór því bara í auka-spinning tíma á föstudaginn og....dó næstum því.

Á föstudagskvöldið héldum við loksins frænku-beiba-partý. Mæting var ásættanleg, þar sem fimm af átta frænkum mættu. Lykilorðið var át og aftur át. Reyndar í bland við Idol og partýspilið. Kvöldið endaði svo á tarot - mun það verða fyrsta og síðasta tarot lagning að minni hálfu í þesslags partýum - því jafnvel þó ég leggi ekki spilin og lesi beint upp úr bók hvað þau þýða getur fólki sárnað það sem spilin segja. Ég hef hingað til haldið að þetta væri allt til gamans gert. En, alla vega frænkurnar renndu heim að ganga tvö og ég á ennþá eftir að vaska upp!!!

Því ég var komin í bæinn á laugardagsmorgun að hitta börnin sem ég er að fara með út til Bandaríkjanna. Flottir krakkar og flottir foreldrar og spennandi tímar framundan. Ég fór svo með Guggunni í langþráðan Chicken fingers mat í Smáralindinni. Fyndið hvers maður saknar þegar maður fer af landinu í einhvern tíma :) Spjölluðum mikið saman enda margt búið að gerast á þeim tíma sem hún var úti. Það er svo gott að vera búin að fá hana heim. Grikkland er dottið út af dagskrá hjá mér vegna þess að hin vinkonan sem þar var þ.e. Magga Unnur er komin heim :( Grikkland bíður bara betri tíma. Kannski maður smelli sér þá bara til Þýskalands en það mun vera næsti staður sem Magga og Fannar taka með trompi.

Eftir mikla togstreitu og vangaveltur ákvað ég síðan að skella mér á ball í gærkvöldi, datt niður á for-keyptan miða og því engin ástæða til að sleppa því. Var búin að ákveða að drekka ekkert þetta kvöld en fór einhverja hluta vegna að drekka heima hjá Söndru fyrir ballið, tvo breezera sem gerðu það náttúrulega að verkum að við þurftum að taka taxa niður í bæ. Sálin tryllti Nasa og sjaldan hef ég séð annan eins fjölda af fólki troðið á sama stað. Væri þér sama að taka hægri stóru tánna úr eyranu á mér og þá skal ég taka hárið mitt úr augunum á þér....úffff! Þar sem áfengismagn var lítið sem ekkert fór þetta endalausa fólk bara í taugarnar á mér, að reyna að dansa þýddi bara að hreyfast með hinum sem hristust á dansgólfinu. Tærnar urðu að pönnukökum, allir sveittir og óspennandi. Skemmtilegasti tími kvöldsins var þegar ballinu var lokið og dansgólfið tæmdist fyrir diskó-fríkur. Eftir ballið fórum við síðan á Pravda. Þar er aldurstakmarkið 22 ár og hvað haldið þið...Janus litli náttúrulega beðin um skírteini og Sandrus hálf fúl yfir því að vera ekki beðin!!! Þremur tímum síðar skriðum við þaðan út og já, já klukkan orðin rúmlega sjö. Þá tók við leigubílaröð dauðans, 45 mínútur í röð þar sem fullt af ómerkilegu liði ruddist fremst í röðina. Ég myndi frekar labba upp í Grafarvog heldur en að ryðjast fram fyrir fólk sem búið er að bíða í þetta langan tíma...vá, og rífa svo bara kjaft ef einhver vogar sér að setja út á framkomuna!! Undarlegt, ég þori að veðja að þetta er sama lið og treður sér í svona VIP raðir fyrir utan skemmtistaði og skilur ekki hvers vegna þeim er ekki hleypt beint inn. Grrrr ég var þokkalega pirruð þegar við komust loksins í leigubíl. Heimkoma var klukkan átta í morgun. Það versta var að á þessum tímapunkti hefði ég alveg getað keyrt því fyrir utan þessa tvo breezera fyrir miðnætti var ég bara búin að drekka vatn. Hef ákveðið að vera framvegis á bíl þegar svona kvöld ber upp. Samt, ágætt kvöld með fullt af skemmtilegum uppákomum, maður sér hlutina svo miklu skýrari þegar áfengi slævir ekki hugann og umhverfið. Hitti slatta af fólki, Selfyssingum, íþróttaálfum og meira að segja hjartakarlinn sjálfan...en það er allt önnur saga. Kostnaður kvöldsins var hvorki meira né minna 1000 krónur, vel af verki staðið þar sem miðinn á Nasa kostaði 1900!!! Geri aðrir betur.

Um hádegið brunaði ég síðan heim, kisa greyið búin að vera ein heima í rúmlega sólarhring og uppvaskið að fúlna á borðinu. Það er gersamlega snælduvitlaust veður á Reykjanesinu í kvöld, bréfalúgan flautar, útihurðin heldur rigningunni ekki úti og handklæðalagerinn minnkar stöðugt. Ætla mér innan skamms að leggjast í bælið og klára söguna á náttborðinu.

Góðar stundir.

Það sem fer upp.....!

kemur alveg pottþétt niður aftur. Á eftir flóði kemur fjara, á eftir degi kemur nótt, á eftir janúar kemur febrúar og eftir vetri kemur vor....VOR. Það er ljótt að vekja svona vorhug í manni til þess eins að sjokkið við meiri snjó verði meira.

Mig dreymdi alveg ótrúlega skemmtilegan draum í nótt, mig dreymdi að ég gæti stoppað tímann. Reyndar var draumurinn sundurslitinn og óraunverulegur og það eina sem ég man almennilega úr honum er það að ég gat stoppað tímann. Ég vaknaði því með þessa hugsun í höfðinu í morgun. Það fyrsta sem ég vildi gera þá var náttúrulega að stoppa tímann svo ég gæti sofið aðeins lengur, kannski í svona tvo tíma :)

Þegar krakkarnir voru síðan farnir heim í dag og ég sat í djúpum bókabunka fór ég að þróa þetta ennþá meira...draumar eru svo skemmtilegir. Ef ég gæti stoppað tímann myndi ég byrja á því að fara í bankann og laga stöðuna á reikningum mínum, ekkert mikið bara svo ég geti keypt mér íbúð, farið í heimsreisu og samt verið skuldlaus. Síðan myndi ég fara og ræna einu hornbaðkari, ég myndi fara og teikna yfirvaraskegg eða nasty athugasemdir á ennið á þeim sem eiga það skilið. Svo myndi ég fara í einhverja líkamsræktarstöð og skoða karlaklefann :) Svo myndi ég kaupa í matinn í Nóatúni (það er nefnilega svo dýrt) og láta það gott heita þann daginn. Næsta dag myndi ég svo sofa aðeins lengur og fara svo í baðkar í nýja hornbaðkarinu og fara í vinnuna svona upp úr hádegi en samt klukkan átta.

En öllu gamni sleppt - nú fara í hönd mánuðir nískunnar. Nú ætla ég að spara og spara - því hvort sem Noregur, Danmörk eða Reykjavík verður fyrir valinu næsta haust er nauðsynlegt að hafa nóga peninga, meiri, meiri, pening!! Þá er ég ekki að meina að ég ætli að lifa eins og munkur fram á vor :) Meira svona að kvarta ekki yfir peningaleysi og pirrandi bankastjórum í dag og kaupa mér svo bíl á morgun. Þið hættið að lesa þetta blogg ef þið finnið svoleiðis mótsagnir í því og hana nú!!

Maður hefur jú alltaf eitthvað til að stefna að og bíður eftir. Heimkomu Guggu er búið að bíða lengi. Næst er það sumarbústaðahelgin. Svo á ég nú afmæli þarna einhvern tímann. Svo eru það páskarnir og gönguferðir sem á að fara á þeim tíma. Svo eru það flutningar sem lokið skal 1. júní. Utanlandsferð 24 júní og svo....guð má vita hvað!

Var að fá senda fullt af mjög skemmtilegum tenglum um Ísland, ég smellti þeim hérna inn til hægri. Fínt ef þið eruð að fá túrista í heimsókn :)

Góðar stundir.

Myndir

..var að dunda við það að hlaða inn myndir af Siggu kisu í myndaalbúmið mitt. Egó-albúmið er líka nýtt og myndin af mér á dollunni er vinsælust....magnað. Minni ykkar á ABC-færsluna og tengilinn hér til hægri - af stað með ykkur.

Athyglisverðar samræður.

Í janúar mánuði var síðunni minni flett 2.679 sinnum og fjöldi notanda var 213. Ég veit um svona 50 - hina langar mig ekkert að vita um, vona bara að það séu engir perrar að fletta síðunni minni. Það er gaman að skoða sig um á teljari.is og jafnvel finna einhverja gamla vini í gegnum tilvísandi slóðir. Mér finnst þetta spennandi.

Ég fór á fund í gærkvöldi og fékk það svo staðfest stuttu síðar að ég væri á leiðinni til Bandaríkjanna í sumar, fer út 24 júní og kem heim fjórum vikum seinna. 24 júní er afmælisdagur Guggu og Frímanns og einmitt Jónsmessa í leiðinni - var reyndar alveg búin að festa mig á það að ganga yfir Fimmvörðuháls á Jónsmessunni með Útivist. Það er einn af gömlu draumunum að komast þar yfir. Ég verð bara að fara yfir hann fyrr í júní eða bara eftir að ég kem heim. Svo er ég líka geðveikt svekkt yfir að komast ekki á Heklu, en þangað ætlaði ég að fara 3. júlí. En sú kerling fer ábyggilega ekkert heldur. Í staðinn fer ég til Tennesee (sorry stafsetningu) í júlí, þar verður ábyggilega nóg af sumri og sól.

Danmörk kemur núna sterk inn í skoðanakönnuninni, velgir Noregi á tánum. Hvers vegna ætti ég að fara til Danmerkur?

Ég heimsótti Öllu í gær að sjá hvernig hún er búin að koma sér fyrir - voða kósý hjá henni. Fór með bráðabirgða "innflutnings"gjöf handa henni - kjúkling frá KFC. Hann klikkar aldrei. Svo sátum við í nærri fjóra tíma og töluðum um allt á milli himins og jarðar. Gaman að því. Takk fyrir það Alla.

Ég átti mjög skemmtilegt samtal við sjálfa mig í morgun. Þá sat ég á baðherbergisgólfinu með hausinn hálfan niður í klósettið...
Ég: Þú varst búin að lofa mér að verða ekki veikur?
Heilinn í mér: Nei það er ekki satt, ég var búin að lofa því að fá ekki flensuna.
Ég: Flensan er það sama og vera veikur? Ekkert reyna að neita því.
Heilinn í mér: Þú varst nú búin að lofa ýmislegu sem þú hefur ekki staðið við.
Ég: Hvað meinar þú?
Heilinn í mér: Þú vart til dæmis búin að lofa mér að hreyfa þig á hverjum degi.
Ég: Oh my god, ég þurfti að fara á fund í gær og komst þess vegna í ræktina. Ertu svona fúll yfir því?
Heilinn í mér: Þú varst líka búin að lofa mér að borða ekkert óhollt.
Ég: Eeeeee sko, maður verður stundum að leyfa sér eitthvað.
Heilinn í mér: Kentucky....reyndu ekkert að neita því að þú tróðst í þig kjúkling og frönskum og meira að segja kokteilsósu.
Ég: Æ, ég var nú líka að fagna góðum árangri á þessum tíma sem búin er, þú finnur alveg muninn á okkur.
Heilinn í mér: Já, ég viðurkenni það alveg, þú ert búin að standa þig ágætlega, en í gær framdir þú tvöföld svik og þess vegna færðu að borga fyrir það í dag.
Ég: Já, en hvernig á ég að komast í ræktina í kvöld ef þú lætur mig liggja hérna á gólfinu og rembast við að gubba lifrinni?
Heilinn í mér: Já það er rétt...!
Heilinn í mér: Ég skal hætta að láta þig æla ef þú lofar að halda áfram á góðu brautinni.
Ég: Hvað sem er.
Heilinn í mér: Engin óhollusta.
Ég: Lofa því.
Heilinn: Hreyfing á hverjum degi.
Ég: Lofa því.
Heilinn: Allt í lagi, þá þarftu ekki að æla mér, enda löngu búin að æla þessum ógó-kjúkling.
Ég: Frábært.

Þetta var um tíuleytið í morgun - ég er ekkert búin að æla síðan og sé því fram á það að komast í ræktina í kvöld að brenna restinni af þessum kjúkling :)

Góðar stundir.

Nú er lag!!

Hef ég sagt ykkur frá stelpunni minni sem var þangað til í haust strákur? Stelpan mín heitir Meera og er nú að verða 11 ára og er núna í sjötta bekk. Meera býr á heimili Litlu ljósanna, heimili fyrir munaðarlaus börn á Indlandi. Móðir hennar kom með hana á heimilið eftir að faðir hennar lést af slysförum og hún bjó með öll börnin sín fimm á götunni. Meera hefur nú verið á heimilinu í nærri fjögur ár og hef ég styrkt hana í að verða þrjú ár. Ég fékk bréf frá henni fyrir jólin, þar sem hún sagði mér ýmislegt um sjálfa sig t.d. að uppáhaldsliturinn hennar er gulur, uppáhaldsmaturinn er heitur matur, uppáhaldsíþróttin er blak, uppáhaldsfagið er stærðfræði og uppáhaldsskemmtunin hennar er að syngja....ohhh svo sætt. Ég fékk líka mynd af henni, afskaplega fallegt áhyggjulaust barn með tvær fléttur og fallegt bros. Á hverjum mánuði borga ég 3250 krónur til ABC barnahjálpar - fyrir þessar 3250 krónur fær Meera húsnæði, fæði, menntun, læknisaðstoð, föt og umhyggju. Að auki fer einhver prósenta af þessu til að reka heimilið á Indlandi og til að halda uppi starfinu á Íslandi. Hvað gætum við nú haldið uppi stóru heimili á Íslandi fyrir þennan pening? Einnig er hægt að taka að sér minni hlutverk t.d. styrkja barn bara til náms, til náms og fæði, náms og læknisaðstoðar...allt eftir því hversu miklu þið viljið spandera!!

Ég veit að sum ykkar hafa verið að hugsa um að taka að ykkur barn eða börn sem ekki eru svo heppinn að hafa fjölskyldu í kringum sig. Núna bráðvantar stuðningsaðila fyrir börn á Indlandi. Í kjölfar flóðbylgjunnar miklu þann 26. desember urðu fjöldamörg börn munaðarlaus í strandhéruðum Tamil Nadu á Indlandi og víðar í Asíu. ABC barnahjálp rekur El Shaddai barnaheimilið fyrir munaðarlaus og yfirgefin börn rétt við Chennai í Tamil Nadu. Eva Alexander forstöðukona heimilisins hefur verið beðin um að taka við eins mörgum munaðarlausum börnum og heimilið getur tekið á móti.

Oft er þörf en núna er nauðsyn....Látið nú verða af því að styrkja einn svona unga. Nánari upplýsingar finnið þið á www.abc.is - tengill hér til hægri!!

Sendið þetta á þá sem gætu haft áhuga og af stað nú.

Spennandi tónleikar!

Fékk þessa auglýsingu áðan og datt í hug að einhverjum myndi langa til að skella sér í Keflavíkina :)

Um þessar mundir er hið þekkta Robin Nolan Trio á ferð um Ísland til tónleika- og námskeiðahalds. Dagskrá tríósins í ferðinni er mjög þétt, en m.a. mun hljómsveitin fara til Akureyrar og Vestmannaeyja.
Tónlistarskóli Reykjanesbæjar var svo heppinn að komast inn í dagskrána og mun Robin Nolan Trio halda tónleika á vegum skólans í Listasafni Reykjanesbæjar, Duushúsum, fimmtudaginn 3. febrúar n.k. Tónleikarnir hefjast kl.19.30. Robin Nolan Trio er vel þekkt og hefur ferðast víða um heiminn til tónleikahalds og eiga þeir félagar marga aðdáendur hér á landi. Tónlistin sem hljómsveitin leikur er sígaunadjass og tónlist í anda Django Reinhardt. Þetta er tónlist sem sjaldan heyrist hérlendis og er mjög sérstök og spennandi tónlist.
Aðgangur að tónleikunum verður ókeypis og eru allir hjartanlega velkomnir. Þetta er einstakt tækifæri.

Magnað!!

Svmkmaæt rnsanókn við Cmabrigde hkóásla þá
stkpiir ekki mlái í hðvaa röð stfiar í oðri eru, það
enia sem stikipr mlái er að frtsyi og stíasði
stinaurfn séu á rtéutm satð. Aillr hniir sfitarnir
gtea vireð í aöljrgu rlgui en þú gtuer smat lseið
það aðvuledlgea. Áæðsatn fiyrr þsesu er að
mnnashgrniuun les ekki hevrn satf friyr sig
hleudr oirðð sem hiled.