Sjá dagar koma

Sjá dagar koma ár og aldir líða og engin stöðvar tímans þunga nið. Ég hljóp upp Esju kerlingu á góðum tíma í gær og hlustaði á leiðinni upp á ættjarðarmöppuna í Ipodinum mínum. Dagurinn var alveg ótrúlega fallegur og sólin hlýjaði umhverfinu og göngumönnum um hjartaræturnar, þeir voru líka ófáir sem príluðu þarna upp þennan yndislega dag. Hælsærið sem fékk uppreisn æru í skvísuskónum á Strikinu var aðeins að pirra mig og því hef ég ákveðið að fara ekki fleiri stórar fjallgöngur fyrir Hnúkinn en nú eru einungis fimmtán dagar í þá ferð. Ótrúlega fljótur tíminn að líða núna. Ferðin til Svíþjóðar og Danmerkur var alveg hrikalega skemmtileg. Á margan hátt fróðleg, en á margan hátt bara skemmtileg skemmtun. Við áttum yndislega daga í Kaupmannahöfn, örkuðum Strikið, sötruðum bjór á Nýhöfn og undirrituð náði náttúrulega að brenna alveg svaðalega í þessari fyrstu sól þessa sumars. Ég var eins og röndótt litaspjald með jarðaberjalit og ilmi, en þetta er svo sem ekkert nýtt fyrir mér.

Ég hef fleira að segja frá þessari ferð en núna er einhvern vegin major ritstífla í gangi svo ég kveð bara að sinni. Minni þó á að það eru einungis 22 dagar í þangað Ísland verður búið að vinna Eurovision....Til hamingju Ísland.