Dagarnir!
Annað blogg með sama titli!
Þessi titill er bara svo góður og lýsir svo vel því sem koma á að. Loksins, loksins eftir margra mánaða togstreitu var ég að koma máli frá mér, fann fyrir þvílíkum létti í gær. Í dag kom svo bakslag í málið og Janus litli var ekki enn nógur mikill bógur til að taka á móti því aftur. Þetta gekk svo til baka að einhverju leyti, en ekki útséð hvað verður. Vonum það besta. Eymingjaskapur og herra Lúlli lýsir mér best í dag.
Það er því eins með persónur og dagana. Hver dagur er óútreiknanlegur. Hver dagur ber með sér atburði sem við erum oft á tíðum óviðbúinn til að takast á við. Við vinnum ekki unnin leik (grrrrr) og við töpum ekki töpuðum leik (veiii). Því er best að spyrja að leikslokum. Áfram Ísland.
Húsnæði á Höfuðborgarsvæðinu eru nú undir smásjá - draumapóstnúmerið er 170 og/eða 200. Að auki er svæðið fyrir neðan Bústaðaveginn mjög spennandi. Veit ekki hvaða póstnúmer er þar, en göturnar heita allar eitthvað -lönd. Þau hverfi sem síst koma til greina eru 101, Árbærinn og Breiðholtið! Ákvarðanir, ákvarðanir endalaust - stundum óska ég þess að vera bara ennþá í bómul heima hjá foreldrum mínum. Þurfa ekki að hugsa um leigu, reikninga, mat eða hugsa yfirleitt um neitt annað en sjálfs míns bakhluta. Svo ég tali nú ekki um að þurfa bara að halda "einu" herbergi hreinu..! Munið hvað það var stundum þægilegt að láta þjóna sér svona??? Ekki það að ég öfundi þá sem komnir eru yfir tvítugt og búa ennþá heima, þvert á móti, en það sakar ekkert að hugsa svona.
Það var mjög fyndið að fara með og útskýra síðustu þrjá launaseðla fyrir starfsfólkinu í bankanum. Þeir eru náttúrulega ennþá allir í hönk vegna endurgreiðslna og bóta síðan úr verkfallinu. Með einum launaseðlinum fylgdu meira að segja útskýringar! Það verður gaman að sjá hvað kemur út úr þessu.
Nú er ég með geeeveikar harðsperrur um allan skrokk - fór í svona Body pump tíma og fór sennilega aðeins offari. Skaðinn kemur betur í ljós í fyrramálið. Eins og þið kannski vitið þá er ég búin að skipta um líkamsræktarstöð. Er hætt í Lífsstíl og farin að æfa í Perlunni. Kann mikið betur við mig í þessari stöð - það er einhvern vegin bjartara yfir henni, betri andar í svífa þar um. Kannski er það bara félagsskapurinn, það er alltaf skemmtilegra að vera tveir heldur en einn!! Spinning tímarnir verða þolanlegri með hverju skiptinu, það er varla orðið vont að sitja á þessum píningartækjum. Nú hjólar maður upp fock...Kambana og niður þá aftur án þess að blikka auga - nema þá til að passa að svitinn fari í það. Eitt verð ég þó að minnast á...ARMBEYGJUR Á SPINNINGHJÓLI! Skil ekki tilgang þess að reyna, hvernig á að vera hægt að gera armbeygjur á hjóli þar sem rassinn situr mikið neðar en hendurnar? Undarlegt! Ég er líka alveg komin á fremsta hlunn með að kalla fótur (eða fæti) þegar kennarinn segir "ýtið með annarri löpp"! Held þó aftur af mér því það er pottþétt ekki mitt að leiðrétta fullorðið fólk. Ég ýti því bara með annarri löpp og banka hausnum í stýrið í stanslausri baráttu við að gera armbeygjur á hjóli!
Prófaði að baka mér brauð áðan. Ekki þó skinkuhorn aftur, þau mistókust svo illa síðast (vantar svona Guggu-touch á það). Þetta brauð var með eplum, rúsínum, hunangi og þar af leiðandi engum sykri, svo náttúrulega fullt af öðru jukki. Brauðið er bara alveg þokkalegt svo ég segi sjálf frá. Mun fara með það á kennarastofuna í Gula á morgun og fá umsögn mér eldri kvenna!!!
Þannig fór um sjóferð þá.
Þessi titill er bara svo góður og lýsir svo vel því sem koma á að. Loksins, loksins eftir margra mánaða togstreitu var ég að koma máli frá mér, fann fyrir þvílíkum létti í gær. Í dag kom svo bakslag í málið og Janus litli var ekki enn nógur mikill bógur til að taka á móti því aftur. Þetta gekk svo til baka að einhverju leyti, en ekki útséð hvað verður. Vonum það besta. Eymingjaskapur og herra Lúlli lýsir mér best í dag.
Það er því eins með persónur og dagana. Hver dagur er óútreiknanlegur. Hver dagur ber með sér atburði sem við erum oft á tíðum óviðbúinn til að takast á við. Við vinnum ekki unnin leik (grrrrr) og við töpum ekki töpuðum leik (veiii). Því er best að spyrja að leikslokum. Áfram Ísland.
Húsnæði á Höfuðborgarsvæðinu eru nú undir smásjá - draumapóstnúmerið er 170 og/eða 200. Að auki er svæðið fyrir neðan Bústaðaveginn mjög spennandi. Veit ekki hvaða póstnúmer er þar, en göturnar heita allar eitthvað -lönd. Þau hverfi sem síst koma til greina eru 101, Árbærinn og Breiðholtið! Ákvarðanir, ákvarðanir endalaust - stundum óska ég þess að vera bara ennþá í bómul heima hjá foreldrum mínum. Þurfa ekki að hugsa um leigu, reikninga, mat eða hugsa yfirleitt um neitt annað en sjálfs míns bakhluta. Svo ég tali nú ekki um að þurfa bara að halda "einu" herbergi hreinu..! Munið hvað það var stundum þægilegt að láta þjóna sér svona??? Ekki það að ég öfundi þá sem komnir eru yfir tvítugt og búa ennþá heima, þvert á móti, en það sakar ekkert að hugsa svona.
Það var mjög fyndið að fara með og útskýra síðustu þrjá launaseðla fyrir starfsfólkinu í bankanum. Þeir eru náttúrulega ennþá allir í hönk vegna endurgreiðslna og bóta síðan úr verkfallinu. Með einum launaseðlinum fylgdu meira að segja útskýringar! Það verður gaman að sjá hvað kemur út úr þessu.
Nú er ég með geeeveikar harðsperrur um allan skrokk - fór í svona Body pump tíma og fór sennilega aðeins offari. Skaðinn kemur betur í ljós í fyrramálið. Eins og þið kannski vitið þá er ég búin að skipta um líkamsræktarstöð. Er hætt í Lífsstíl og farin að æfa í Perlunni. Kann mikið betur við mig í þessari stöð - það er einhvern vegin bjartara yfir henni, betri andar í svífa þar um. Kannski er það bara félagsskapurinn, það er alltaf skemmtilegra að vera tveir heldur en einn!! Spinning tímarnir verða þolanlegri með hverju skiptinu, það er varla orðið vont að sitja á þessum píningartækjum. Nú hjólar maður upp fock...Kambana og niður þá aftur án þess að blikka auga - nema þá til að passa að svitinn fari í það. Eitt verð ég þó að minnast á...ARMBEYGJUR Á SPINNINGHJÓLI! Skil ekki tilgang þess að reyna, hvernig á að vera hægt að gera armbeygjur á hjóli þar sem rassinn situr mikið neðar en hendurnar? Undarlegt! Ég er líka alveg komin á fremsta hlunn með að kalla fótur (eða fæti) þegar kennarinn segir "ýtið með annarri löpp"! Held þó aftur af mér því það er pottþétt ekki mitt að leiðrétta fullorðið fólk. Ég ýti því bara með annarri löpp og banka hausnum í stýrið í stanslausri baráttu við að gera armbeygjur á hjóli!
Prófaði að baka mér brauð áðan. Ekki þó skinkuhorn aftur, þau mistókust svo illa síðast (vantar svona Guggu-touch á það). Þetta brauð var með eplum, rúsínum, hunangi og þar af leiðandi engum sykri, svo náttúrulega fullt af öðru jukki. Brauðið er bara alveg þokkalegt svo ég segi sjálf frá. Mun fara með það á kennarastofuna í Gula á morgun og fá umsögn mér eldri kvenna!!!
Þannig fór um sjóferð þá.
posted by Tilvera okkar.... @ 9:49 PM
0 comments:
Post a Comment
<< Home