Blakiblak

Veit ekki hvar ég á að byrja. Svo mikið að segja að kannski er best að segja bara ekki neitt. Hefur einhver áhuga hvort sem er?

Akureyris var tekið með spaðaásnum um helgina. Hún Guðrún skundaði á Öldungamót í blaki og stóð sig svona ljómandi vel. Vann hvert stigið á fætur öðru, klúðraði nokkrum, henti sér á blá og marin hnén, svamlaði í sundlauginni og söng frá sér alla rödd. Á mótinu spilaði Guðrún sex leiki ásamt sínu liði, vann ekki nema einn leik og að auki eina hrinu. Þrjá leiki spiluðum voru bara fimm í liðinu, vegna meiðsla og ein af þessum fimm hölt – þannig að við spiluðum eiginlega bara fjórar og hálf. En öll markmið sem lagt var upp með náðust þ.e. að vinna einn leik og að hafa gaman að þessu öllu. Seinna markmiðið hefði verið hægt að margfalda nokkrum sinnum – slík var gleðin.

Á fimmtudagskvöldinu fór ég með sambýlisliðinu – sem var ekki liðið hennar Guðrúnar – á Greifann, mmmmm pitsa með banönum og bjór og Stroh. Á föstudagskvöldið fór Guðrún með liðinu sínu á Hjalteyri þar sem grillaður lax var veiddur úr sjónum, aðeins of mikið hvítvín og algerlega óþarft og tilgangslaust rauðvín. Langt síðan ég hef hlegið svona mikið. Eftir matinn fór Guðrún í Sjallann og hitti sambýlisliðið og dansaði rassinn úr buxunum á 80´s diskóteki – bara gaman. Á laugardagskvöldið var svo lokahóf með 699 öðrum í íþróttahöllinni á Akureyri. Geðveikur matur úr Bautanum, neongræn glös, hárspennur, hálsmen og ísmolar, einhver hljómsveit, mikið dansað, fjöldasöngur, líter af vatni, sárir fætur, söngur, gaman, gaman og gaman. Endaði það kvöld á ekta vangadansi við um það 65 ára karl frá Siglufirði. Hann var æði – hélt mér og sveiflaði eins og kartöflusekk og taldi taktinn fyrir mig um leið svo ég myndi ekki stíga á tærnar á honum.

Heimferðin einkenndist svo af harðsperrum, undarlegri líðan sem helst minnti á þynnku dauðans (án þess að áfengi hafi verið innbyrt), dotti og sinubrunum. Akkúrat ár í næsta mót sem haldið verður í Snæfellsbæ. Þá mun Guðrún aftur dusta rykið af blakskónum sínum og slá í gegn – algerlega ófært að missa af þessu – þarf bara að vona að sama liðið gefist – alveg til í að keyra til Keflavíkur á nokkrar blakæfingar. Já, það er gott að vera 30 ára!!!

Helstu punktar sem mest var hlegið af:
- Helena er skííííthrædd við köngulær.
- Leikurinn sem vannst var á móti eina trukkaliðina á mótinu.
- Þegar samherji minn náði að bjarga boltanum með því að sparka honum yfir netið og einhver gella hinum megin greip boltann og fagnaði......! Um það bil 5 ár síðan reglunum var breytt þannig að það mætti sparka – BARA FYNDIÐ.
- Þegar ég henti mér á fasta uppgjöf, fleygurinn minn fór beint í hausinn á samherja og small snyrtilega í gólfinu hinum megin – BARA FYNDIÐ.
- Sagan af manninum sem spilaði upp á félaga sinn sem hafði bjargað bolta með því að fleygja sér á eftir honum. Hann alla vega spilaði upp á hann á sama tíma og hann stóð á hendinni á honum þar sem hann lá á gólfinu.
- Sagan af konunni sem allir á Siglufirði halda að búi með konu.
- Litli 5 ára guttinn sem hélt að frændi sinn væri að spila með öðru liði.....því það var maður í því liði sem var líka með gat á hausnum þ.e. hann var að fá skalla.
- Fullt af nýjum vinum og vinum, allt frá lessum til gamalmenna.
- ...og síðast en ekki síst óheyrðar HROTUR í íbúðinni við sundlaugina.

ps. Kisu minni vantar far frá Selfossi ef einhver er á ferðinni þarna á milli.